Częstym pytaniem zadawanym w trakcie prowadzenia spraw o rozwód jest dopuszczalność posłużenia się dowodem z raportu sporządzonego przez detektywa. Zlecając raport klient dąży w ten sposób do wykazania nieuczciwości małżonka. Pojawia się jednak pytanie, unhealthy czy dowód z raportu detektywa jest brany pod uwagę przez Sąd przy orzekaniu o winie w rozkładzie pożycia małżeńskiego.
Na początku należy określić, jakie okoliczności ma dowieść detektyw. Niekoniecznie z faktu, że detektyw zaobserwuje spotkanie małżonka z inną osobą w ustronnej kawiarni wynika wniosek, że miała miejsce zdrada. Trudno przy tym spodziewać się dowodu in flagranti, który zwykle wiąże się z przekroczeniem dobrych obyczajów i naruszeniem prawa do prywatności. Warto zastanowić się, czy na podstawie dowodów pośrednich możliwe jest wyprowadzenie wniosku o naruszeniu lojalności małżonka.
We wciąż aktualnym wyroku z dnia 9 lipca 1971 r., II CR 217/71, Sąd Najwyższy uznał za błędny pogląd, jakoby “sąd zawsze powinien opierać się na materiałach źródłowych, a jeżeli brak tego rodzaju dowodów, niedopuszczalne jest opieranie pozytywnych ustaleń na dowodach pośrednich. W systemie bowiem, który opiera się na swobodnej ocenie dowodów i tzw. “dowodzie wolnym”, nie można z góry pozbawiać innych dowodów, poza dowodami bezpośrednimi, mocy dowodowej, oczywiście, przy uwzględnieniu zasad, które znalazły wyraz w art. 233 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego?. Dlatego zeznania także i świadków, którzy posiadają wiedzę o faktach od innych osób, podlegają ocenie Sądu rozpoznającego sprawę zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 233 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego. W świetle powyższego, być może wystarczające będzie posłużenie się dowodami z zeznań świadków, którzy obserwowali nietypowe zachowanie małżonka.
Gdy zapadnie decyzja o zleceniu dla detektywa, to przy założeniu, że przy wykonaniu czynności detektyw nie działał z naruszeniem prawa, można posłużyć się raportem zawierającym wyniki jego pracy. Zasada swobodnej oceny dowodów wyrażona w art. 233 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego odnosi się do wszystkich środków dowodowych, co oznacza, że brak jest podstaw do przyjęcia jakiejkolwiek hierarchii środków dowodowych z punktu widzenia ich wiarygodności i mocy.
Raport detektywa stanowi dokument prywatny w rozumieniu art. 245 Kodeksu postępowania cywilnego i jego formalna moc dowodowa wyraża się w tym, że zawarte w nim oświadczenie pochodzi od osoby, która złożyła podpis na dokumencie. Dokument prywatny stanowi pełnoprawny środek dowodowy, który sąd orzekający może uznać za podstawę swoich ustaleń faktycznych, a następnie wyrokowania.
Jeżeli potrzebujesz wsparcia w sprawie o rozwód, skontaktuj się z adwokatem Agnieszką Kwapień z Kancelarii Adwokackiej w Katowicach ? tel. 728 382 525.